Καλό μήνα αγαπημένοι μου.
Και ναι, μπήκε ο Νοέμβρης. Πόσο αγαπώ αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες του χρόνου. Είναι τόσο χουχουλιάρικοι. Ας δούμε λοιπόν τι λατρεύω εγώ σε αυτούς.
ΒΡΟΧΗ ΜΟΥ
Για αρχή αγαπώ την βροχή, με εμπνέει, μου δημιουργεί ένα αίσθημα τόσο γλυκό όσο και τα όνειρα που κάνω για την ζωή μου(όνειρα είναι αυτά). Πολλοί μελαγχολούν με την μουντίλα του καιρού και ίσως τους φανεί περίεργο αυτό που νιώθω εγώ. Μου αρέσει πολύ να
περπατάω στην βροχή. Ο σκύλος μου βέβαια μάλλον δεν έχει καταλάβει τι είναι βροχή και πάντα έχει μια απορία στο βλέμμα. Και η μυρωδιά που σου αφήνει, υπέροχη.
Αν είσαι από αυτούς που μισούν αυτό τον καιρό, φτιάξε το πρόγραμμα σου έτσι ώστε να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν και πάνω απ’όλα μην ματαιώνεις τίποτα.
ΕΝΑΣ ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ
Αγαπώ τον καφέ! Μ αρέσει η γεύση του, η μυρωδιά του.Ο Jackie Chan είχε πει πως ο καφές είναι μια γλώσσα από μόνος του. Θα συμφωνήσω απόλυτα. Με μια κούπα καλό καφέ μπορείς να κάνεις πολλά. Να γράφεις για ώρες, να τρέχεις να προλάβεις τις δουλειές σου και όλα αυτά με περισσότερη όρεξη.
ΘΑ ΜΕ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΦΑΓΟ
Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου είναι να διαβάζεις. Δεν ξέρω για σένα, αλλά το λατρεύω αυτό. Σκέψου όλα τα παραπάνω και ένα καλό βιβλίο. Αξία ανεκτίμητη.
Μαθαίνεις νέα πράγματα, ταξιδεύει το μυαλό σου και το πιο σημαντικό νομίζω πως είναι η ενέργεια που σου δίνει, στο να συνεχίσεις να κυνηγάς τα όνειρά σου. Σε ενθαρρύνει με έναν τρόπο μαγικό. Κάπου είχα διαβάσει πρόσφατα, πως το διάβασμα έχει και θεραπευτικές ιδιότητες. Βεβαίως. Μειώνει το στρες, βοηθά στην καταπολέμηση της κατάθλιψης και σε κάνει άνθρωπο με περισσότερη κατανόηση.
Tips: Αν δεν έχει πολύ χρόνο μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο σου και στο μετρό.
ΓΡΑΦΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
Αυτή η εποχή λοιπόν με κάνει να θέλω να γράφω πιο συχνά. Αν με ρωτούσες πότε ξεκίνησα να γράφω, θα σου έλεγα: «Πριν δυο τρία χρόνια». Κι όμως, κάνω λάθος. Έπρεπε να ανατρέξω πολλά χρόνια πίσω για να βρω τελικά την αλήθεια. Πως πράγματι, πάντοτε μου άρεσε να γράφω. Φυσικά τότε δεν το έκανα με τον τρόπο που το κάνω τώρα. Τώρα γράφω αυτά που σκέφτομαι, νιώθω και αγαπώ.
Γράφω, γιατί όταν δεν το κάνω έχω τύψεις.
Γράφω, γιατί μου αρέσει να αποτυπώνω σκέψεις κ συναισθήματα.
Γράφω, γιατί μου αρέσει να προσπαθώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις να εκφράσω κάτι, ακόμα κι αν αυτό μου πάρει δέκα ώρες.
Γράφω, γιατί θέλω να «κρατήσω» για πάντα φυλαγμένο αυτό που μου ήρθε στο μυαλό κάποτε, κάπου και για κάτι.
Γράφω, γιατί ηρεμώ.
Γράφω, για να μη σταματήσω ποτέ να ονειρεύομαι.
Γράφω, για να μη σταματήσω ποτέ να ελπίζω πως ο κόσμος μπορεί κάποτε να γίνει ιδανικός.
Θα κλείσω με μια συμβουλή που δίνω και στον εαυτό μου. Το 2017 φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος του. Τι είναι αυτό που είχες θέσει ως στόχο χρονιάς και δεν είχες καταφέρει να πραγματοποιήσεις; Έχεις μπροστά σου μόλις 61 μέρες. Προλαβαίνεις τα πάντα.
Υ.γ Να χαμογελάτε όσο μπορείτε. Και αν τα πράγματα πάνε στραβά, σκεφτείτε πως μετά από την βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο. Και έχει ωραία χρώματα το ουράνιο τόξο.