Mauri Toulipa: Μαρτίου 2020

Καραντίνα, Μέρα 1

10:00 p.m

Η Μυρτώ ξύπνησε. Δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Είναι όμως πεσμένη. Ίσως να φταίει και ο πρόσφατος χωρισμός. Δεν ξέρει πως να είναι μόνη. Διώχνει τα σκεπάσματα και φοράει μια πρόχειρη φόρμα που είναι ριγμένη στο χαλί. Βάζει έναν τυχαίο δίσκο στο πικάπ και ξεκινάει να παίζει, "Sadly one Sunday I waited and waited. Κάνει λίγα βήματα προς το μπάνιο και ανοίγει την βρύση. Σχεδόν μετρημένες οι κινήσεις της. Σχεδόν καθαρή. Σχεδόν καλά.
Το πρωινό της συνήθως είναι ένας σκέτος καφές. Καμιά φορά βέβαια αγοράζει και κέικ, από τον φούρνο της γειτονιάς. Βάζει ειδήσεις. Φρικάρει λίγο. Έχει και αυτή την "καταραμένη" ροπή προς την μελαγχολία. "Τα θύματα πληθαίνουν.. όλο και περισσότερες ζωές χάνονται".. Σιωπή. Στο background ακούγεται, "I waited 'til dreams, like my heart, were all broken.."
Η γάτα μπλέκεται στα πόδια της, γουργουρίζει λίγο. Τρίβεται. Ανοίγει την ξύλινη παλιά μπαλκονόπορτα. Το τζάμι τρίζει. Ήλιος!

Καραντίνα, Μέρα 2

Μεσημέριασε και η Μυρτώ δεν έχει όρεξη να γράψει. Βυθισμένη στον καναπέ, τρώει παγωτό και βλέπει την αγαπημένη της σειρά. Το μυαλό της βρίσκεται σε μια αδράνεια τελευταία. Το κινητό της χτυπάει επίμονα. Δεν την ενδιαφέρει κανενός είδους δικαιολογία. Θα είναι ο Πέτρος στο τηλέφωνο. Για την ακρίβεια, είναι ο Πέτρος στο τηλέφωνο. Δεν θέλει να είναι μαζί του πια. Τελείωσαν. Το επεισόδιο τελείωσε. Αλλάζει αυτόματα!

Καραντίνα, Μέρα 3

9:00 p.m
Η αδερφή της η Έλσα μένει στην Αμερική. Κάμποσες ώρες μακριά. Το θυροτηλέφωνο χτυπάει. Κάποιοι δουλεύουν ακόμα. Ανοίγει την πόρτα. Δεν ξέρει τι να περιμένει.

-Είστε η Μυρτώ;
-Μάλιστα
-Μια υπογραφή εδώ παρακαλώ.. Έτοιμη!
-Καλημέρα

Βγαίνει στο μπαλκόνι για να ανοίξει το κουτί και να το βάλει στην άκρη. Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει είναι ένα γράμμα. Το δεύτερο; Βιβλία.

"Μυρτώ μου, ήσουν πάντα το κορίτσι μου. Το μικρό κοκκινομάλλικο κοριτσάκι μου. Σκεφτόμουν άραγε πως να είσαι αυτό το διάστημα. Πέφτεις.. πάντα έπεφτες ψυχολογικά. Πάντα σε επηρέαζαν οι "άλλοι" άνθρωποι. Μπαίνεις 30. Πόσο χαρούμενη είμαι για σένα. Μεγαλώνεις Μυρτώ μου. Μεγαλώνεις και παρόλα αυτά είσαι ακόμα ιδεαλίστρια. Κανείς δεν σου πάτησε τα όνειρα. Τα είχες πάντα τόσο καλά φυλαγμένα. Χαρούμενα γενέθλια. Θα σου κάνω κλήση το βράδυ να σβήσουμε το κεράκι σου. Όταν περάσουν όλα αυτά σε περιμένουμε εδώ.
Υ.γ Σ' αγαπάμε. Έλσα & Θωμάς

Δεν το περίμενε. Βουρκωμένη αγγίζει τα βιβλία. Το ένα είναι ποίησης και το άλλο είναι αυτοβελτίωσης. Την ξέρει τόσο καλά.

Καραντίνα, Μέρα 4

Η Μυρτώ είναι εθελόντρια σε μια ομάδα που ονομάζεται "Εθελοντής γείτονας". Είναι η μέρα που θα αναλάβει να αγοράσει τα ψώνια της εβδομάδας για την Κυρία Γεωργία από το παρακάτω στενό. Η κ. Γεωργία είναι 75 χρονών. Την γνωρίζει σχεδόν 1 χρόνο. Είναι τόσο καλή και αρχοντική γυναίκα. Κάνουν συχνά συντροφιά η μία στην άλλη. Όταν την επισκέπτεται στο σπίτι φτιάχνουν ζεστό γάλα με μία κουταλιά ελληνικό καφέ και κουβεντιάζουν. Έτσι έκανε και η γιαγιά της Μυρτώς. Έχουν μοιραστεί τόσες ιστορίες. Ίσως κάποια στιγμή να μοιραστεί και μαζί μας κάποια!

Φοράει τα αθλητικά της, γάντια και μάσκα για το καλό! Βάζει ακουστικά και κλείνει πίσω της την πόρτα. Μιας και σήμερα δεν θα κάνουν παρέα, κρυφά μέσα στα ψώνια άφησε και μια σοκολάτα. Πρόχειρα έκανε μια καρδιά επάνω και της τα άφησε έξω από την πόρτα! Φεύγοντας της φώναξε, "Τα λέμε σύντομα Georgia! Εγώ είμαι εδώ."

Καραντίνα, Μέρα 5

Καφές έτοιμος. Ήλιος έτοιμος. Μπαλκόνι καθαρό. Ώρα για διάβασμα.

Κατερίνα Γώγου

"Άκου, θα ‘ρθει καιρός

που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς

δε θα βγαίνουν στην τύχη

δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές

με γερμένους απ’ έξω

και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε

δε θα ‘μαστε άλογα

να μας κοιτάνε στα δόντια

Οι άνθρωποι, σκέψου,

θα μιλάνε με χρώματα

κι άλλοι με νότες

να φυλάξεις μοναχά

σε μια μεγάλη φιάλη με νερό

λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :

απροσάρμοστοι, καταπίεση,

μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός

για το μάθημα της Ιστορίας

Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,

δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι

δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά

τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω

κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος

Θα την αλλάξουμε τη ζωή

…παρ’ όλα αυτά Μαρία"

Καραντίνα, Μέρα 6

Είμαι η Μυρτώ. Μέχρι στιγμής τα πηγαίνω καλά. Καλύτερα από χθες και ίσως χειρότερα από αύριο. Ποιος ξέρει. Μίλησα και με τον Πέτρο. Είναι καλά. Αρνήθηκα την επανένωση, όμως φαίνεται να καταλαβαίνει.. Ίσως μεθαύριο να ξεχαστεί κάπως αυτός ο πόνος. Θα κάνω γυμναστική σήμερα. Ειδήσεις ακούω όσο πρέπει. Ενημερώνομαι 10 λεπτά και μετά ασχολούμαι με την τέχνη μου. Πως με γαληνεύει αυτό. Είναι γιατρικό για κάθε στεναχώρια. Ένα γιατρικό και ένα άλλοθι.

Καραντίνα, Μέρα 7

Η Μυρτώ ξύπνησε. Η γάτα ακόμα κοιμάται. Θα φτιάξει τον πρωινό της καφέ και θα καθίσει στο μπαλκόνι. Έχει και μια μικρή αιώρα. Σαν παράδεισος ακούγεται. Θα διαβάσει. Θα μαγειρέψει. Θα κάνει και γυμναστική. Σε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο έγραφαν, "Αν δεν μπορείς να βγεις έξω, μπες μέσα". Μην φοβάστε να κοιτάξετε μέσα σας.

Ο Les Brown έλεγε, "Οι περισσότεροι από εμάς δεν ζούμε τα όνειρά μας, επειδή ζούμε τους φόβους μας". Εμάς άραγε τι θα μας αφήσει όλο αυτό;

Υ.γ Μείνετε ήρεμοι, μείνετε ασφαλείς

See You Soon, Mauri Toulipa

Pages

Welcome to my World

Εσένα σου αρέσει να γράφεις;

Labels

recent posts

Blog Archive

POPULAR POSTS

Popular Posts

Like us on Facebook

Φόρμα επικοινωνίας