Κανείς δεν με καταλαβαίνει

Πολλές φορές στην καθημερινότητά μας αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και προβλήματα. Πολλές φορές μέσα στη μέρα μας νιώθουμε λίγοι, όχι και τόσο παραγωγικοί και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά νιώθουμε και μόνοι.

Αδυνατούμε να βρούμε την κατανόηση και την προσοχή που ιδανικά θέλουμε και εδώ η κατάσταση χειροτερεύει. Ερωτήματα όπως το "τι θα γίνει με τη ζωή μου", "κανείς δεν με εκτιμάει" ή "δεν είμαι όσο δημοφιλής θα ήθελα" είναι πράγματα που ίσως μπορεί να σκέφτεσαι και να σε προβληματίζουν.

Το πιο σημαντικό που πρέπει να κάνεις είναι να πατήσεις μια γερή Παύση. Τα Social media δείχνουν ανθρώπους να τρέχουν σε δουλειές, να συναντούν υπέροχο κόσμο, να βγαίνουν σε σούπερ μαγαζιά, να ταξιδεύουν. Υπέροχοι διάφανοι κόσμοι, που εσύ χαζεύεις μέσα σε αυτούς και που άθελά σου υποσυνείδητα ξεκινάς μια διαδικασία σύγκρισης.

Εδώ θέλω πολύ να σου πω πως όσα βλέπεις δεν είναι η μόνη αλήθεια. Ο κάθε άνθρωπος που ακολουθείς στο Internet έχει τη ζωή που βλέπεις εσύ, όπου είναι και η μια όψη του νομίσματος, αλλά υπάρχει ακόμα μια. Υπάρχει και η πιο δύσκολη πλευρά. Αυτή με τα απρόοπτα, με τις κατσουφιασμένες μέρες, με τις απορρίψεις. Και αυτό είναι απόλυτα ανθρώπινο και φυσιολογικό.

Βλέπεις ο καθένας θέλει να επικοινωνεί ότι του δίνει χαρά και ενέργεια και αυτό είναι εντάξει. Ποιος θέλει να κάνει κάτι όταν έχει χάλια διάθεση; Βέβαια αυτό είναι ένα άλλο κείμενο, που θα έρθει σύντομα.
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο άδικο είναι να συγκρίνεις μια άσχημη στιγμή δική σου, με μια όμορφη στιγμή κάποιου άλλου;
Γιατί να ταΐζεις το μυαλό σου με πράγματα που μόνο καλύτερο δεν σε κάνουν;
Δυστυχώς στην κοινωνία μας μεγαλώνουμε με αυτή την συνήθεια από μικρή ηλικία. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως εμείς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό και να αγαπήσουμε την μοναδικότητά μας. Το να καταφέρουμε να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας είναι το σημαντικότερο επίτευγμα που πρέπει να κερδίσουμε. Φυσικά δεν είναι κάτι που γίνεται από την μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι κάτι που θέλει συνεχή προσπάθεια.

Όταν νιώθεις άσχημα για κάτι προσπάθησε να μην χτυπάς τον εαυτό σου. Μην τον κρίνεις για κάποιο σφάλμα και μην τον μειώνεις. Εκείνες τις μέρες ίσως να πρέπει να τον αφήνεις να ηρεμεί χωρίς να του δημιουργείς ενοχές. Όλοι έχουμε λιγότερο καλές μέρες, που θέλουμε να μένουμε σπίτι και να τρώμε βλακείες. Αυτές οι μέρες δεν κρατάνε για πάντα, αλλά αν μένουν για περισσότερο χρόνο απ' όσο θα ήλπιζες, έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι που ποτέ πριν δεν έκανες; Ίσως μια ριζική αλλαγή στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα ή να αλλάξεις τρόπο ζωής και συνήθειες;


Θα σου δώσω ένα μικρό tip που εμένα με βοηθάει στο να προχωράω και να ξεκολλάω πιο εύκολα από την μιζέρια. Αποστασιοποιήσου από ότι σε προβληματίζει και παρατήρησε το. Προσπάθησε να είσαι όσο μπορείς λιγότερο συναισθηματικά συνδεδεμένος με αυτό. Σκέψου τον εαυτό σου λίγα χρόνια αργότερα και προσπάθησε να σε συμβουλέψεις ή σκέψου πόσο η σημερινή σου ανησυχία θα επηρέαζε εκείνη την στιγμή σου.

Τα πάντα αλλάζουν και εξελίσσονται.  Μαζί με αυτά και εσύ. Αποδέξου την μοναδικότητά σου και χτίσε τα πάντα επάνω σε αυτήν. Και αν πέφτεις να μάθεις να σηκώνεσαι, ακόμα και αν χρειάζεται να το κάνεις πολλές φορές. Είμαστε τόσο μικροί σε αυτό τον κόσμο, αλλά με μια τόσο δυνατή ενέργεια που αν μάθουμε να την διαχειριζόμαστε με σωστό τρόπο μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Στην τελική ας πάρουμε τα πράγματα λιγότερο σοβαρά. Κάνε τα λάθη σου, γέλα, προχώρα, απογοητεύσου και αν το θελήσεις ξεκίνα από την αρχή.

Υ.γ Δεν είσαι μόνος, ούτε ο μόνος!