Η αρχή του τέλους

Μαΐου 14, 2019


Και όταν ήρθες ξανά με αυτό το ανεπιτήδευτο χαμόγελό και με την αυτοπεποίθηση ότι θα με κερδίσεις, εγώ έμενα με τα ξεχασμένα, παλιά συναισθήματα.
Ανόητα κολλημένη σε ένα παρελθόν που συνέχιζε να πονάει κάθε κομμάτι μου.
Είχες φύγει τόσο αθόρυβα που τα λόγια σου δεν ήταν ικανά να ηχήσουν δυνατότερα στα αυτιά μου. 
Βλέπεις η παρουσία σου πάντα ξυπνούσε μέσα μου στιγμές και συναισθήματα, όμως δεν μπορούσα να επιλέγω πάντα τα ίδια πράγματα. 
Γνώριζα την θλίψη τόσο καλά... 
Ήμασταν φίλες βλέπεις και τα λέγαμε συχνά. 
Τα περισσότερα βράδια βυθιζόμουν μέσα της, αλλά με έναν λίγο διαφορετικό τρόπο απ ότι συνηθίζουν οι περισσότεροι.  
Εμένα η θλίψη με έτρεφε κατά κάποιον τρόπο. 
Δεν ξέρω αν φαίνεται στα μάτια μου αλλά μ'αρέσει να την χαζεύω και να περπατάω στα μονοπάτια της. 
Και τα δάκρυα που καθαρίζουν τα μάτια τα εκτιμώ. 
Πόσα βράδια τα είχα για παρέα. 
Υπήρχαν πάντα στιγμές αδυναμίας που τα πόδια μου με κρατούσαν γερά στο έδαφος. Υπήρχαν σκέψεις όμως που έδιναν στα πόδια μου ρυθμό. 
Βυθισμένες ανιστόρητες καταστάσεις με την μοναξιά να πλέει αντίθετα. 
Έμεινα με εμένα μέχρι το τέλος.
Μέχρι το τέλος που μου χάρισε μια νέα αρχή. 

See You Soon, Mauri Toulipa

You Might Also Like

0 Comments

Like us on Facebook

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *