Μια αιώνια ανυπαρξία στη διάφανη στιγμή μας

Αυγούστου 18, 2019


Περνάνε οι μέρες
Περνάνε τα χρόνια
Και έρχονται άλλα χρόνια
Άλλες εμπειρίες
Και καμιά φορά φοβάμαι 
Και άλλες πάλι είμαι δυνατή
Κάποιες φορές κλαίω
Άλλες πάλι γελάω
Εμπιστεύομαι 
Απογοητεύομαι 
Ρισκάρω
Δειλιάζω
Εσύ
Εγώ 
Εμείς
Όλοι
Ψάχνουμε 
Βρίσκουμε

Και περνάνε οι στιγμές 
Τις αφήνουμε 

Και περνάνε οι άνθρωποι 
Τους αφήνουμε

Και γιγαντώνονται τα θέλω
Τα κρύβουμε 

Απαιτούμε προσοχή
Είμαστε εγωιστές 

Δεν προσπαθούμε 
Απαιτούμε 

Τόσα ξέρουμε 
Τόσα θέλουμε

Και περνάνε οι μέρες
Και περνάνε τα χρόνια

Δεν λέμε σ'αγαπώ 
Δεν ζητάμε συγγνώμη 
Απαιτούμε 
Φυλακισμένοι εαυτοί
Ανόητοι άνθρωποι

Και περνάνε οι ώρες
Και περνάνε τα λεπτά

Δεν αλλάζουμε 
Μένουμε πιστοί στα όρια 
Δεν τα ξεπερνάμε
Δεν ζούμε
Τόσο καλά κρυμμένοι στην δήθεν ασφάλεια της απραξίας

Θέλουμε να γνωρίσουμε ανθρώπους 
Τους αφήνουμε να χαθούν
Δεν προσπαθούμε 
Δεν ρισκάρουμε
Μια δήθεν ανασφάλεια που οργιάζει στο μυαλό

Σε άφησα 
Σε έχασα 
Μαζί με μια σχεδόν ανύπαρκτη ζωή που υποτίθεται πως έζησα

Πόσα συγγνώμη να μου πω και πως να τα αντέξω;
Κάπως έτσι πέρασαν όλα

Μια αιώνια ανυπαρξία στη διάφανη στιγμή μας

See You Soon, Mauri Toulipa

You Might Also Like

0 Comments

Like us on Facebook

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *