Σκέψεις σεναριογράφων

Maybe Today or not today

Αν κάτι αγαπώ να κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου (και όχι μόνο τότε), είναι να βλέπω ταινίες -μικρού και μεγάλου μήκους- και φυσικά σειρές. Είναι τόση η έμπνευση που μπορείς να πάρεις και ταυτόχρονα μπορείς να διευρύνεις το πεδίο σου σε φαντασιακό επίπεδο, αλλά και σε γνωστικό. Είναι ας πούμε σαν μια παράλληλη ζωή ο κόσμος αυτός. Το φάσμα των χαρακτήρων αλλά και των καταστάσεων που βιώνουν οι άνθρωποι, ανάλογα φυσικά και το είδος που επιλέγεις να παρακολουθήσεις, σε κάνουν να αντιλαμβάνεσαι μια διαφορετικότητα πολύ καλύτερα και με μια νέα πλέον μετατοπισμένη ματιά. Και αυτό για έναν και μόνο λόγο. Ξεκινάς να τρέφεις συναισθήματα, οπότε αυτό σε κάνει να προσπαθείς να κατανοήσεις καλύτερα και λίγο έξω από το "εγώ" σου.

Αν-ούσια σκέψη

Αισθάνομαι πως όταν πέφτει η αυλαία, παύεις αυτόματα να υπάρχεις και εσύ, αλλά ξεκινάς να υπάρχεις με ένα καινούριο κομμάτι μέσα σου. Ή μάλλον κατά την διάρκεια παύεις να είσαι εσύ και ξεκινάς να υπάρχεις ξανά μετά το τέλος;

Πάμε στο θέμα μας.

Αποφάσισα, να μαζέψω μερικές από τις φράσεις που ξεχώρισα αυτό τον μήνα, με απώτερο σκοπό να αποπλανήσω τις καθημερινές σας ανησυχίες. 

Στις σημειώσεις μου υπάρχουν

• Γιατί επιλέγουμε το μαύρο και το άσπρο στη ζωή μας; Γιατί το χρώμα μπορεί να είναι πολύ απαιτητικό. (-)

• Όσο περισσότερο ξέρετε ποιοι είστε και τι θέλετε, τόσο λιγότερο αφήνετε τα πράγματα να σας ενοχλήσουν. (Lost in Translation)