Χωρίς ανάγκη τίτλου
Οκτωβρίου 31, 2021
Αν δεν μιλάμε πολύ και συχνά ανησυχώ πως θα ξεχάσεις πως μ' αγαπάς και θα νιώθω μόνη όταν περπατώ, δεν θα έχω να προσμένω τίποτε και η μεγαλύτερη ταραχή στο μυαλό μου θα είναι μόνο η ζωή με την απώλειά σου. Μια ζωή χωρίς εσένα σε έναν κόσμο που δεν με χωρά φαντάζει μοναχική και οι μελωδίες χωρίς λόγο ύπαρξης. Δεν ξέρω σε ποια νότα να πατήσω και να χορέψω και δεν ξέρω ποιος θα με δει αν κάνω υπόκλιση. Μπορεί και όλοι μα για μένα κανείς! Δεν μου ταιριάζουν οι παύσεις. Να μιλάμε πολύ και συχνά. Τίποτα να μην υποδέχεται μια άβολη σιωπή.
3 μέρες αργότερα
Περπατούσα στον δρόμο,
μετρούσα τα βήματά μου,
σε είδα.
Συνέχισα να μετράω τα βήματά μου.
Ούτε ένα πίσω.
Σα να μην σε είδα.
See You Soon, Mauri Toulipa
2 Comments
Ότι πιο όμορφο διάβασα σήμερα. 💜
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω χαίρομαι πολύ και σε ευχαριστώ! Καλό μήνα 🤎
Διαγραφή