Αποστάσεις

Ιανουαρίου 05, 2021



Σε καταδίκασα να μην ζήσεις το μαζί μου. 
Όμως συγγνώμη, δεν ξέρεις πως σε φοβήθηκα. 
Γι' αυτό έφυγα σχεδόν αμέσως.
Σχεδόν πέρυσι, σαν χθες . 
Σαν τότε.
Φάνηκε να είσαι παραπάνω πράγματα απ' όσα θα μπορούσα να διαχειριστώ. 
Και λυπάμαι που δεν είμαστε όλοι για όλα. 
Το δικό σου "όλο" το ήθελα, μα ίσως και να μην το ήθελα. 
Δεν ξέρω. Δεν έμαθα.  
Δεν είχα χέρια να το κρατήσω. 
Τα ήθελα μόνα να υπάρχουν. 
Αφηνόμουν μόνο στην αφή των δευτερολέπτων.
Μου είναι από πάντα πιο εύκολο, να υπάρχω σε κλειστά μάτια, σε ανέφελα μέρη. 
Έμαθα πάντα να παίρνω αποστάσεις και γρήγορες αποφάσεις. 
Καθόλου δεν λυπήθηκα, μα έπρεπε να φύγω. 
Δεν ξέρω να λυπάμαι και ήσουν μόνο ξένη. 
Οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- για μένα είναι ξένοι.
Η φυγή ήταν πάντα η δική μου απόλαυση. 
Μα κάπως μετά από καιρό αισθάνθηκα έστω και για μια φορά και εγώ καταδικασμένος. 
Στο ότι πήγα να δω και έκλεισα τα μάτια. 

See You Soon, Mauri Toulipa

You Might Also Like

0 Comments

Like us on Facebook

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *